ಚಂದಿರ

ಸರಿಹೊತ್ತಲಿ ಹಾಲುಬೆಳಕ ಚೆಲ್ಲುತ
ತನ್ನ ಸುಂದರ ಮೊಗವ ತೋರುತ
ಮೋಹದ ಮಾಯಾಬಲೆಯ ಬೀಸಿದ,
ಬೇಡದಿದ್ದರೂ ಬಿಡದೆ ಬಳಿಬಂದು
ಬೇಡವೆಂದರೂ ಬಿಡದೆ ಬೇರೆಯಾಗಿ
ಎಂದೂ ಮರೆಯದ ಸವಿನೆನಪಾದ!

ಅಬ್ಬರಿಸಿ ಮೂಡುತಿರುವನು ಸೂರ್ಯ
ಮೂಡಣ ದಿಕ್ಕಲಿ ಕೆಂಡವ ಕಾರುತ,
ಅವನ ಕಿರಣಗಳ ಕಾಲ್ತುಣಿತಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ
ನಲುಗಿಹೋದ ಮುದ್ದು ಚಂದಿರ
ಮುಂಜಾನೆ ಬಿಳಿಮಬ್ಬಿನ ಮರೆಯಲಿ
ಮರು ಮಾತನಾಡದೆ ಮಾಯವಾದ!

ತಿಂಗಳ ಬೆಳಕಿನ ಇಂಪಾದ ಎದೆಬಡಿತಕೆ
ಹಗಲಿನ ಜಂಜಾಟದ ಕೂಗಾಟ ಸಾಟಿಯೇ?
ರವಿಯುದಯದ ರಮ್ಯತೆಗೆ ಮನಸೋತರೂ
ಕಡುಬಿಸಿಲಿನ ಝಳಪಕೆ ಮನವೊಣಗದಿರದು,
ಮಿಸುಕಾಡದೆ ಬಂದಪ್ಪುವ ಮುದ್ದು ಚಂದಿರನ
ಮೋಹಕೆ ಬಲಿಯಾಗದಿರುವುದು ಸಾದ್ಯವೇ?

ಸಂತೈಸುತಿವೆ ಕಂಡ ಹಕ್ಕಿಹಿಂಡು
ಚಿಲಿಪಿಲಿಯ ರಾಗದಿ ಹಾಡುಹಾಡಿ,
ರೋದಿಸುತಿವೆ ಎಲ್ಲ ಮರಗಿಡಬಳ್ಳಿ
ಎಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿ ಹರಿಸಿ,
ನೋಡುತಿವೆ ಮೂಕವಿಸ್ಮಿತರಾಗಿ
ಕೆರೆ, ಹೊಲ, ಕಾಡು, ಮೇಡು, ಬೀಡು!