ನಿಲ್ಲಿಸು ಹೃದಯವೆ ನಿನ್ನ ಕೂಗಾಟವ

ನಿಲ್ಲಿಸು ಹೃದಯವೆ ನಿನ್ನ ಕೂಗಾಟವ

ಆಲಿಸು ಅವಳ ಮೌನದೊಳಗಿನ ನೋವ

ನೀನು ಕೂಗಾಡಿ, ಅವಳು ನರಳಾಡಿ

ಸುರಿಯುತಿರುವಿರೇಕೆ ಕೆಂಡವ ಪ್ರೀತಿಯ ಎದೆಗೂಡಿಗೆ!

ಸದಾ ಇಲ್ಲಸಲ್ಲದ ನೆಪವ ಹೂಡಿ ಮುನಿದು

ಅವಳ ಕನಿಕರಕೆ ಹಾತೊರೆಯುವ ಮನವು,

ಅವಳೊಳಗೆ ಅರೆಘಳಿಗೆ ತನ್ನನು ಕಾಣದಿದ್ದರೆ

ಅವಳಿಗೂ ನೋಯಿಸಿ ತನ್ನನು ದಂಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತ ಮೂಢ!

ಅವಳನುಮಾನವಲ್ಲ, ನನ್ನೊರಟುತನವಲ್ಲ

ನೋವಿಗೆ ಮೂಲವು ಮಿತಿಯಿಲ್ಲದ ಅಪೇಕ್ಷೆ

ಸಾಮಾನ್ಯವದುವೆ ಈ ಸ್ವಾರ್ಥ ಪ್ರೀತಿಯಲಿ

ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಅರಿವ ಪ್ರೌಢತೆಯ ಬೇಡಿದೆ ಬಾಳು!

ಅರ್ಪಿಸು ಪ್ರತಿದಿನ ನಂಬಿಕೆಯ ನೈವೇದ್ಯ

ಕೇಳಿಸು ಅಂತರಾಳದ ಸರ್ವಭಾವ ಮಂತ್ರ

ಸಲ್ಲಿಸು ನಿನ್ನ ಮುಂಗೋಪದ ಬಲಿಯ ಹರಕೆ

ಮತ್ತೇನನ್ನು ಕೇಳದು ನಾವು ನಂಬಿರುವ ಪ್ರೀತಿದೇವರು!

ಮನ್ವಂತರ

ಒಂದು ಕಳ್ಳ ನೋಟದಲಿ

ಏನೂ ಅರಿಯದ ಈ ಹಳ್ಳಿ ಗಮಾರನ ಕವಿಯಾಗಿಸಿದೆ;

ಒಂದು ಸಣ್ಣ ನಗುವಿನಲಿ

ನನ್ನೆದೆವೃಕ್ಷದಲಿ ಅಡಗಿಕೂತಿದ್ದ ಭಾವಪಕ್ಷಿಗಳ ಹಾರಿಸಿದೆ;

ಒಂದು ತುಂಟ ಮಾತಿನಲಿ

ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಕುಣಿಕೆ ಕಳಚಿ ಕೈಗೆ ಸಿಗದಂತೆ ಓಡಿಸಿದೆ;

ಒಂದು ಬಿಗಿ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲಿ

ಏನೂ ತಿಳಿಸದೆ ಈ ಎಳೆನಾಸ್ತಿಕನ ಆಸ್ತಿಕನಾಗಿಸಿದೆ;

ಒಂದು ಸಿಹಿ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಲಿ

ಈ ಭಾವಜೀವಿಯ ಬಾಳನೆಂದೆಂದಿಗೂ ಬೆಳಗಿಸಿಬಿಡು;