ಸೌಂದರ್ಯವೆ ಜಗಕೆ ಮೂಲದೇವರೆಂದರೆ
ನಿನಗಿಂತ ಮಿಗಿಲಾದ ದೇವತೆ ಎನಗಿಲ್ಲ;
ಧ್ಯಾನವೊಂದೆ ಜೀವಕೆ ಮುಕ್ತಿಮಾರ್ಗವೆಂದರೆ
ನನ್ನನ್ನ ಮೀರಿಸುವ ಯೋಗಿಯ ಕಂಡಿಲ್ಲ;
ಒಂಟಿಬಾಳಿನ ಬವಣೆ ನೀಗಲು ವರವಾಗಿ ನೀ ಬಂದು
ಬ್ರಹ್ಮ ನನ್ನೊಳಗವತರಿಸುವರೆಗೂ ಬಿಡದೆ ಮುದ್ದಾಡು;
ನಾನಟ್ಟಿಟ್ಟ ರಸದೆಡೆಯ ನೈವೇದ್ಯವ ನೀ ಸವಿದು
ಹಸಿದ ಭಕ್ತನ ಬಯಕೆಗಳ ಉಪವಾಸಕೆ ಅಂತ್ಯಹಾಡು;
ಸರಸದಲಿ ಬೆಂದು, ರಸಸಮಾಧಿಯಲಿ ಮಿಂದು
ಹರಯವೆಂಬ ಹರಕೆ ಅರ್ಪಿಸಿ ಹಾಡೊ ದಾಸನಿವ;
ಮುತ್ತಿನಲಿ ಸಿಂಗರಿಸಿ, ಲಾವಣ್ಯಮಂತ್ರ ಜಪಿಸಿ
ಪ್ರಣಯಾಭಿಷೇಕದ ಅರ್ಚನೆಮಾಡೊ ಶರಣನಿವ;
ಕಾಮಕಮ್ಮಟದಿ ನನ್ನ ಕಸರತ್ತಿನ ಕುಶಲತೆಗೆ ಕರಗಿ
ಆ ರಮಿಸುವ ಪರಿಯ ಪರಿಧಿಗೆ ಬೆಕ್ಕಸ ಬೆರಗಾಗಿ
ನೀ ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಕರುಣಿಸಿದ ಕಾಮೇಶ್ವರಜ್ಯೋತಿಯ
ಆರದ ಹಾಗೆ ಸದಾಕಾಪಾಡೊ ಕರ್ಮಯೋಗಿಯಿವ;